Z kolei koszary na Puhuberge (ulicy Wyspiańskiego) ukończono w 1905 i przeniesiono tam 3 i 4 kompanię (2 października), a następnie 30 kwietnia 1906 1 i 2 komp. Regimentu Moltkego. Koszary w których dotychczas kwaterowały te kompanie (koszary nr 3 pomiędzy bramami Czeską i Zieloną i nr 2 miedzy bramą Zieloną a Faerberbastion) wyburzono lub sprzedano. Obecnie w tym miejscu stoją domy mieszkalne ulicy Traugutta i budynek straży pożarnej oraz wylot ulicy Muzealnej (wykonany 1910 – 1911). W dół od ul. Wojska Polskiego mamy boisko i hala sportową liceum (powstałe w latach 1909 – 1911), no i szkołę podstawową nr 1 (1915). Budowa koszar na Puhuberge pozwoliła też przenieść odwach z północno-zachodniego narożnika ratusza i przekazać budynek na kasę oszczędności otwartą 1.04.1910 (potem była tam „Ratuszowa”.. Za www. dawne Kłodzko.
---
Miasto Glatz miało długą tradycję jako twierdza i miasto garnizonowe. 38. Śląski Pułk Fizylierów, który został utworzony już w 1818 roku przez króla Fryderyka Wilhelma III, miał specjalną pozycję jako "Glatzer Hausregiment" (Kłodzki Regiment), ale był rozlokowanyy w różnych miejscach. Od 1897 roku sztab pułku i wszystkie trzy bataliony znajdowały się razem w koszarach w Kłodzku. Na pamiątkę zmarłego w 1891 roku słynnego feldmarszałka Helmutha Grafa von Moltke, pułk otrzymał oznaczenie "Fusilier-Regiment General-Feldmarschall Graf Moltke (Schlesisches) Nr. 38", ustanowione przez cesarza Wilhelma II. "Fizylierzy Moltkego", jak ich później nazywano, zostali dobrze przyjęci przez ludność w Kłodzku, a pamięć o Moltke była honorowana pomnikami i nazwami obiektów. W latach 1902-1906 na strategicznie ważnym wzgórzu Puhuberge, w południowo-wschodniej części starego miasta wybudowano i zajęto nowe koszary wraz z aresztem tzw. "Koszary Moltkego" (Moltkekaserne) - dzięki temu stare koszary fryderycjańskie, które tworzyły pas wokół miasta, zwłaszcza przy ul. Łukasińskiego i przy Bramie Czeskiej, zostały wyburzone, lub oddane do użytku cywilnego. Dla rozwijającej się turystyki udostępniono do zwiedzania południową część Twierdzy Kłodzkiej (Bastion Dolny, Kurtynę, Bastion Alarmowy i Bastion Wysoki). W czasie pokoju twierdza znajdowała się pod kontrolą II Inspektoratu Inżynieryjnego we Wrocławiu. W czasie I wojny światowej nie było żadnego pogotowia dla twierdzy Glatz. Jedynym zadaniem przypisanym twierdzy Glatz było pełnienie funkcji więzienia państwowego dla mniej lub bardziej znanych osobistości, w tym burmistrza Brukseli Adolfa Marxa. W 1914 roku 38. Pułk Fizylierów (wraz z 10. Pułkiem Grenadierów ze Świdnicy) należał do 21. Brygady Piechoty "Schweidnitz" 11 Wrocławskiej Dywizji Piechoty VI Korpusu Armijnego na Dolnym Śląsku. Po mobilizacji wojennej siła pułku wynosiła 72 oficerów i 2843 żołnierzy. Pułk składał się z 3 batalionów po 4 kompanie i 1 kompanii karabinów maszynowych; ponadto była 1 kompania budowy, 6 oficerów medycznych i 3 płatników oraz bagaż pułkowy (bagaż, kuchnia polowa, pociąg). Ponadto podczas mobilizacji sformowano I batalion "Glatz" w ramach 11. Rezerwowego Pułku Piechoty. Wśród zmobilizowanych jednostek Landwehry, III batalion Glatz należał do 38 .Pułku Piechoty Landwehry w ramach "Głównej Rezerwy Breslau" oraz do 10. Brygady Landwehry, która również została wysłana na front w trakcie wojny.
(moose za "Sommer 1914 - Erinnerungen an den Kriegsbeginn in der Grafschaft Glatz" M. Spata - zapis cyfrowy vfgs.eu)