MENU
Jaskinia położona jest na południowych zboczach Bzowca. Jaskinia jeszcze niedawno miała zamykane wejście.

Dodał: Zbigniew Waluś° - Data: 2011-10-31 19:52:30 - Odsłon: 1992
31 października 2011


Jedna z największych jaskiń w Sudetach położona jest na południowych zboczach Bzowca, na wysokości około 465 m. Jej długość wynosi 502 metry, wliczając w to liczne nisze i zagłębienia, a temperatura wewnątrz jest stała i utrzymuje się w okolicach 9 stopni. Jeszcze kilka lat temu prowadziły do niej trzy wejścia, dzisiaj dostępne są tylko dwa. W jaskini znajdują się trzy korytarze biegnące mniej więcej równolegle i jeden poprzeczny łączący pozostałe. Najciekawszym fragmentem jaskini jest Komnata Gotycka z podziemnym jeziorkiem. Z powodu łatwej dostępności, jaskinia pozbawiona jest ciekawszych nacieków, tak charakterystycznych w innych tego typu formacjach, które stosunkowo wcześnie objęto ochroną.

Pierwsze wzmianki o jaskini pochodzą z 1757 roku i od tego czasu znana jest jako jedna z największych atrakcji okolic Lądka Zdroju. Wielokrotnie była opisywana w przewodnikach turystycznych, a Aleksander Ostrowicz w przewodniku z 1881 roku tak o niej pisał:

Wejście do pieczar jest nie wygodne; są to dwie obszerne jaskinie z licznemi stalaktytowemi utworami, z których przezroczysta jak kryształ ustawicznie sączy woda. Stalaktyty te aczkolwiek nie są dojrzałe, a pieczary w porównaniu z innemi tego rodzaju, np. w Adelsbergu wcale nie mogą się równać, polecają się do zwiedzenia mianowicie tym, którzy dotąd nie mieli jeszcze sposobności zwiedzenia większych. Nadmieniam tu jeszcze, że jaskinia ta, jak wszystkie pieczary podobnego rodzaju jest wilgotna, że z góry sączy ustawicznie woda i że zwiedzenie jej w dobrem eleganckiem ubraniu nie jest praktyczne.

W okresie międzywojennym jaskinią opiekował się emerytowany górnik Henryk Perigrin, który usunął namulisko i w postawionym na polanie domku stworzył ekspozycję ilustrującą historię jaskini. Z zapisków z tego okresu wiemy, że zwiedzało ją rocznie ponad 2000 osób. Od kilku lat jest dzierżawiona, a zwiedzanie z przewodnikiem odbywa się za opłatą.

Jaskinia ma wielu małych mieszkańców. Najbardziej znanym jest żyjący w podziemnym jeziorku studniczek tatrzański, liczący sobie 5-7 mm długości. Żyjący w ciągłych ciemnościach skorupiak nie ma oczu i pigmentu, stąd jest koloru białego. Mówi o tym także jego nazwa Niphargus tatrensis, której pierwszy człon oznacza „biały jak śnieg”. Oprócz studniczka żyją tu także oczliki i nicienie, a na suchym lądzie chrząszcze, muchówki oraz endemit, owad Oncopodura reyersdorfensis.

Do Jaskini Radochowskiej można dojść zielonym szlakiem z Radochowa, który dalej prowadzi przez Przełęcz Jaworową do Złotego Stoku oraz szlakiem niebieskim z Lądka Zdroju (dalej wiedzie na Przełęcz Kłodzką). Zwiedzanie odbywa się z przewodnikiem. Opłata za zwiedzanie: 8zł. Na podstawie www. Nasze Sudety. Warto zobaczyć

  • /foto/3766/3766176m.jpg
    1900 - 1945
  • /foto/3766/3766196m.jpg
    1900 - 1945
  • /foto/3766/3766193m.jpg
    1930 - 1945
  • /foto/6616/6616950m.jpg
    1960 - 1965
  • /foto/5153/5153630m.jpg
    1962
  • /foto/419/419286m.jpg
    1970 - 1972
  • /foto/419/419105m.jpg
    2010
  • /foto/419/419106m.jpg
    2010
  • /foto/419/419108m.jpg
    2010
  • /foto/419/419308m.jpg
    2011
  • /foto/419/419316m.jpg
    2011
  • /foto/419/419317m.jpg
    2011
  • /foto/419/419332m.jpg
    2011
  • /foto/3917/3917492m.jpg
    2012
  • /foto/4514/4514950m.jpg
    2014
  • /foto/4514/4514951m.jpg
    2014
  • /foto/4514/4514952m.jpg
    2014
  • /foto/4514/4514987m.jpg
    2014
  • /foto/7046/7046661m.jpg
    2017
  • /foto/7046/7046662m.jpg
    2017
  • /foto/7090/7090519m.jpg
    2017

Zbigniew Waluś°

Poprzednie: ul. Kłodzka Strona Główna Następne: Jaskinia Radochowska